Nöbetçi Eczaneler
Nerede olduğunu unutmak sadece insanlara mahsus olmayabiliyor. Şu aralar, coğrafyamızın doğusunda yer alan illerimiz ile kendini karıştıran güzel memleketimiz Muğla misali. Alışkın olmadığımız hava değişimi neredeyse monoton hayatlara bile don vurdu. Ilıman ılıman günlerimizi özledik. Yapmasam da olurlar, daha sonra hallederiz cümleleri uzadı gitti. Tabii bu arada okullar eğitim ve öğretime ara verdi. ‘Tatil oldu. Çok mutluyum.’ diyen öğrenciler etrafı sardı.
Toplumda yaygın algı , çalışan olsun öğrenci olsun fark etmeksizin tatil kelimesinin boş vermişlik manasına karşılık gelmesi. Maalesef ki, bu algıyla tatilin bitişi koca bir hiçliğe dönüşüyor. Elbette, kurulu saat gibi program yapmak da mümkün değil. Yukarıdaki satırlarda bahsi geçen ‘tatil algısı’ konusunda büyüklere rehber olma görevi düşüyor. Başta annelere, babalara, eğitimcilere, biz uzmanlara. Öğrenciler için kısa ve geçici zaman diliminde neler yapılabiliri düşündürebilmek asıl mesele. Aslında tam da zamanı, denilen şeylere yönelmelerine yardımcı olabilmek en güzeli. İzleyemediği film için, gidemediği kurs için, okuyamadığı kitaplar için, göremediği yerler için, oynayamadığı oyunlar için, eksik kaldığı dersleri çalışmak için… Gün akışlarına biraz şundan biraz bundanı katabilmeli. Böylelikle zaman yönetiminin ucundan kıyısından da dolanmış olunur.
Karnedeki düşük notlar kısmına lafı getirmeyi pek istemesem de hatırlatmadan geçilmiyor. Karnedeki rakamlar, yaşamın içindeki başarının ölçeri olmuyor. Akademik yaşam için sadece bir pusula. Eksik nerede hadi oraya destek verelimden ibaret olmalı. Okuldaki öğretim ve eğitime ara verildi, evdeki eğitimin de tam gaz devam ettiği es geçilmemeli. Asıl konuyu değinmesem olmaz dediklerime getiriyorum. Tüm gün evdeki çocuklarınıza. Göz açıp kapayıncaya kadar geçen tatille başbaşalar. Zaman geçirmek için öncelikle ekranlar(tv, tablet, telefon vs) tercih edilecek. Yaşa bağlı olarak ekran sürelerindeki sınırlar göz ardı edilmemeli. Ölçüsü kaçtığı zaman birçok sorunu tetiklemeye başlıyor. Fiziksel duruşları, metabolizmanın çalışma sistemini, göz tembelliğini, dikkat zayıflığını… Daha çok ebeveyn-çocuk, kardeş-çocuk ilişkisindeki etkileşimi arttırmayı öneriyorum. Bu yönde kutu oyunları, danışanlarıma her zaman tavsiyem olmuştur. Aile içi kaliteli sosyalleşmeye bire bir. Varsa kütüphanenin tozu alınabilir, yoksa kütüphane oluşturulabilir. Kitap sevgisine mola vermek öğrencilere yakışık almaz olsa gerek. En mühim olanı en sona sakladım. Pandemi sürecindeki sağlık koşulları elverdiğince büyüklere ziyaret. Ebeveynlerinin karneyle ilgili anılarını dinlemek, büyüklerin ellerinden gelmeyen işlerine yardımcı olabilmek, hal hatır, sohbet… Bu ziyaretlerin, kuşaklar arası kültürel aktarımın yanı sıra öğrencilik hatıralarının muazzam parçası olacağının kanaatindeyim.
Dinginliği, sağlığı ve keyfi bol bir tatil diliyorum.
Psikolog Seçil SARAÇOĞLU